Koniec byl na wyciagniecie reki. Przykre slowa, szybkie bicie serca, drzenie rak, bol, rozpacz i nieprzespana noc. Duzo moglam stracic. Zawsze staram sie konczyc to co zaczynam, nie odpuszczam dopoki stoje na nogach, czasem leze lub klecze ale mam jeszcze sily aby wyciagnac reke. Tym razem tez nie odpuscilam. Mam nadzieje, ze teraz bedzie tylko lepiej. Tak Kochanie?....
Od kilku dni czuje sie nie swojo, jakbym stracila pewnosc siebie i grunt pod nogami. Czuje ze nie jest juz tak jak kiedys. Nie ma dlugich rozmow telefonicznych, dlugiego klikania na gadu i skrzynki zapelnionj smsami. Mam nadzieje, ze nie pojawil sie nikt lepszy niz ja.... Moze przesadzam i jestem przewrazliwiona?
Generalnie to jest tak, ze siedzie, siedze i nic nie robie. Nawet myslec mi sie nie chce. Jestem jakos dziwnie zmeczona dzisiejszym dniem.
"Pamietnik narkomanki" -
"Bycie kochanym to wielka odpowiedzialność za tego,
którego się kocha. Za każde słowo, gest, niewypowiedziane myśli,
za rękoczyny: każde przytulenie, dotknięcie spontaniczne-nie można
tego wyważać, dozować, trzeba w tym zaistnieć w całości,
nie cofać się w obronnym geście, uciekać w fałszywe wyobrażenia...
Nie kochaj mojej postaci z Twojej wyobraźni.
Kochaj mnie taką, jaka jestem, a będę stawać się lepsza."
Dziekuje za chwile uwagi. Nie zajme Wam duzo czasu.....
Mam dzisiaj zaje-fajny humorek i jestem pelna energi
i wyobrazcie sobie, ze jest tutaj wlasnie taka notka
Uruchomcie wyobraznie.....................................................
Wyjasnienie: notki nie bedzie! :)
No to zaczelam miesiac sciemniania. A dokladniej to zaczelam praktyki w Gostynskim PKO. Ide do pracy na 9 i do 14. Dzis poszlam o 9 a o 12 bylam juz w domciu. Siedzialam w eleganckim pokoiku i sie nudzialam. Pozniej poszlam do szklepu po cos na sniadanko. Zjadlam wypilam herbatke i przyszlam do domciu. Zyc nie umierac co? Tez mi sie podoba!
Mojemu Misowi porobili badania... czekamy na wyniki. Oby bylo wszystko Ok!! Tesknie za nim bardzoooo